"SANTA MARIA" na południowym Atlantyku czyli morska szkoła życia

Drugi oficer pochował do szuflad w stole nawigacyjnym mapy łowisk a wyciągnął mapy marszowe i wykreślił na nich kurs na Monte Video. Później kolejni wachtowy oficerowie nawigacyjny, co godzinę, przy pomocy sekstansu i z urządzeń radionawigacyjnych typu Decca Navigator, Loran lub Omega pobierali jakieś informacje, przez fachowców "zegarkami" zwanymi, coś tam przeliczali a następnie na tej ołówkiem przez II Oficera wymalowanej kresce odmierzając cyrklem pokonaną odległość, wyznaczali aktualną pozycję statku. Z każdą chwilą trawler oddalał się od łowiących oraczy mórz. W wodzie, za rufą trawlera przetwórni m/t Delfin wraz z białą i wciąż cuchnącą rozkładającymi się resztkami z ryb pozostawał biały kilwater. W powietrzu za rufą snuła się smuga białej pary ulatującej z komina ze statkowej fabryki mączki rybnej umieszczonego na bramie rufowej trawlera.

SQLP Morskie zwidy

m/t Aquila rok 1987 -

        Przed obiadem do radiostacji na m/t Aquila niespodziewanie wtargnął  steward Andrzej. Nienaturalny grymas wykrzywiał jego twarz. Mina przerażona. Oczy rozbiegane. Ręce nienaturalnie  drżące. Rzęsiste krople potu obficie pokrywały jego czoło.

- Tam straszy! – wyszeptał na bezdechu nieomalże.

SQLP Miecio

Ja to przeżyłem…… 

       W okresie tu opisywanym, porównując się z pozostałymi rybakami polskiego trawlera dalekomorskiego mizernie wypadałem. Byłem bardzo wychudzony. Przy wzroście moim ponad 170 cm waga ciała zaledwie przekraczała 50 kilogramów. W wieku ponad 40 lat wyglądałem jak szczuplutki chłopaczek. Nawet w najskrytszych myślach nie przypuszczałem jednak, że owa mizerność stanie się przedmiotem zainteresowania kolegów a szczególnie z działu hotelowego trawlera potężnej przetwórni m/t Aquila, a w tym stewardów, ochmistrza Kazia wraz ze statkowymi kucharzami i ich szefa Miecia.

Obyś nie splamił Honoru Polaka i Honoru Polskiej Bandery - Cz. 3

W workach na ląd.

Część III

Zatoka Gwinejska - rok 1985

m/s Agia Thalassini sygnał wywoławczy 3FMK.